Branoul Producties
Manon Barthels is sinds 2005 verbonden aan Theater Branoul en heeft zich ontwikkeld tot een specialist in het bewerken van literair materiaal naar toneel. Zij is verantwoordelijk voor de Branoulproducties die ieder seizoen weer voor een aangename verrassing zorgen: Couperus, Dostojevski, Tolstoj, Möring, Baricco, Svevo, van grote meesterwerken tot kleine parels, Manon schrijft en regisseert het allemaal. Zij is zonder meer het kloppende hart van het theater.
![]() |
Ludwig II is in Klaus Manns novelle ‘het slachtoffer van laaghartige intrige en van zijn eigen overmoed; de psychopaat, de martelaar, een lijdende vorst, die meer overeenkomst vertoont met de late Oscar Wilde dan met een Wagneriaanse held.’ Acteur Sijtze van der Meer slingert ons meesterlijk heen en weer. Koortsachtig zoekend naar… Ja, naar wat? Een uitweg? |
|
![]() |
Scrooge is een voorstelling met de nodige schurende humor, de lach en de traan en de onverbeterlijke vrek die uiteindelijk toch tot beter in staat blijkt te zijn. Alleen moet hij daarvoor wel eerst eens goed door de mangel worden gehaald. Een fijne avond of middag uit om in de stemming te komen voor de kerstdagen. |
|
![]() |
Op het einde van de gedwongen sluiting van het theater, heeft Manon Barthels een roman van Toergenjev bewerkt en gefilmd: Na de dood van Klara Militsj. Geen toneelregistratie, maar een heuse theaterfilm dus, opgenomen in ons eigen Branoul. |
|
![]() |
Oblomov is de tweede roman van de Russische schrijver Ivan Gontsjarov en werd voor het eerst gepubliceerd in 1859. Theater Branoul brengt dit meesterwerk over besluiteloosheid en lethargie in een fonkelnieuwe en energieke bewerking van Manon Barthels. Uiteraard tekent zij ook weer voor de regie. |
|
![]() |
De eeuwige echtgenoot is een roman van Fjodor Dostojevski uit 1870 over een weduwnaar die de minnaar van zijn overleden vrouw gaat opzoeken. Twee mannen: de minnaar Veltsjaninov, en de eeuwige echtgenoot Troesotsky, die voorbestemd lijkt om elke keer weer bedrogen te worden. Een tragikomische dans van twee personages met ijzersterke dialogen. We zien uit naar de bewerking van Manon Barthels. |
|
![]() |
Keefman is zonder meer een meesterwerk. De ijzersterke tekst van Jan Arends, de tragiek, maar ook de humor, de gekte. De wonderlijke tegenstellingen in de strijd van Keefman. En wat Manon Barthels daarmee doet: tragiek zonder ook maar een moment zwaar op de hand te worden. Heerlijk om te spelen en om te zien. |
|
![]() |
'Raadselachtige psychologische zaken hebben iets verontrustends’, zei Stefan Zweig (1881-1942) ooit. Zo'n raadselachtige kwestie was voor hem de plotseling op een schip opduikende tegenstander van een groot schaakmeester. Als gevangene van de Gestapo heeft deze tegenstander zich met behulp van een boekje en zelfgemaakte stukken ontwikkeld tot meesterschaker. Maar hij is daar niet zonder schade van afgekomen. Het voortdurende schaken tegen zichzelf heeft een gespletenheid van het bewustzijn veroorzaakt die noodlottige gevolgen kan hebben. In de partij tegen de wereldkampioen Mirko Czentovic kan de kortsluiting dan ook ieder moment toeslaan. |
|
![]() |
13 mei 1619 - Ondersteund door zijn knecht Jan Francken stapt Johan van Oldenbarnevelt het schavot op dat voor de gelegenheid op het Binnenhof is neergezet. Even later is er een einde gekomen aan het leven van de man die de politiek van de Nederlanden tientallen jaren had bepaald. |
|
![]() |
Sijtze van der Meer en Bob Schwarze spelen De Dienstlift van Harold Pinter, vertaald door Broes Hartman en geregisseerd door Manon Barthels. De Dienstlift wordt gezien als een van Pinter's beste vroege werken, vol absurde humor én zinderend van spanning. |
|
![]() |
Drie acteurs, 60 personages en een zee aan geluiden! Een live hoorspel in het intiemste theater van Den Haag met Sijtze van der Meer, Roeland Drost en Bob Schwarze |
|
![]() |
Naar de gelijknamige roman van Marcel Möring. |
|
![]() |
Animal Farm, het in 1945 uitgebrachte meesterwerk van de Britse schrijver en journalist George Orwell handelt over een groep boerderijdieren die de mens verdrijft en een nieuwe maatschappij sticht met gelijkwaardigheid als basis met alle gevolgen van dien: All animals are equal, but some animals are more equal than others. |
|
![]() |
Bob Schwarze speelt ook dit jaar weer de zuurpruim Scrooge uit Dickens’ beroemde A Christmas Carol. Deze Branoulproductie, door Manon Barthels bewerkt en geregisseerd, evolueert met de jaren: iedere kerst wordt het publiek weer verrast met een nieuwe voorstelling. Dit jaar levert Raymond van Melzen zijn input om de geesten van Kerst nieuw leven in te blazen. En Ebenezer Scrooge? Eén ding is zeker: hij wordt er niet vriendelijker op! |
|
![]() |
Manon Barthels, die doorgaans voorstellingen maakt met een diepe dramatische lading, vaak voortkomend vanuit de eenzaamheid, de gekte, de perversiteit van het hoofdpersonage, had al heel lang de wens een goede komedie in Branoul op de planken te brengen. Nu, na het lezen van de roman van Italo Svevo, heeft zij eindelijk een werk gevonden dat: een meesterwerk is, een diep gelaagd personage voortbrengt, de diepte ingaat en tòch de mogelijkheid biedt een voorstelling te maken met een lichte humoristische toon. Ongetwijfeld zal het gaan schuren, dat zoekt zij altijd weer op, maar we hebben nu de kans om een mooie zwarte komedie te produceren.
|
|
![]() |
TitelNoodlotBewerking/regieManon BarthelsSpelSijtze van der MeerLidewij BenusCasper GimbrereMuziek/compositiesWolfert BrederodePremière1 april 2011 Noodlot Toneelbewerking van het werk… |
|
![]() |
Bob Schwarze speelt de malende, overgevoelige, onberekenbare, afgunstige man die zichzelf boven de ‘normale mens’ verheven voelt. Al is hij niet meer dan een muis die zichzelf een weg vreet door zichzelf. Zwelgend in haat en zelfvernedering, verborgen in een vochtige kelder, een ondergronds hol, zet hij zijn niet aflatende gedachtestroom op papier. En slaat hij daarmee de toeschouwer om de oren. |















